Opnieuw aandacht voor kortere duur partneralimentatie
Al lange tijd zijn er plannen om de partneralimentatie te verkorten tot maximaal vijf jaar. VVD, D66 en PvdA hebben in de Tweede Kamer een wetsvoorstel ingediend om de partneralimentatie te beperken tot maximaal 5 jaar. Voorgaande partijen zijn van oordeel dat de huidige alimentatieregeling vooral vrouwen remt in het financieel zelfstandig worden. In dit artikel gaan we uitgebreider in op het onderwerp partneralimentatie.
Zorgen voor elkaar
Door met elkaar in het huwelijk te treden of een geregistreerd partnerschap aan te gaan, nemen de partners in beginsel de verplichting op zich om voor elkaar te zorgen. Wordt de relatie beëindigd, dan eindigt deze verplichting niet automatisch. De ex-partners kunnen met elkaar afspreken dat gedurende een bepaalde periode de ene partner de andere partner financieel blijft ondersteunen. Dit heet partneralimentatie. Deze steun kan ook via de rechter worden afgedwongen. Voor mensen die samenwonen (met of zonder samenlevingsovereenkomst) en uit elkaar gaan, geldt deze wettelijke verplichting niet.
Uitgangspunten bij hoogte en duur alimentatie
Bij het vaststellen van de hoogte van de partneralimentatie wordt vaak aansluiting gezocht bij de TREMA-normen. Deze normen zijn opgesteld door de Expertgroep Alimentatienormen van de Rechtspraak. Eerst wordt berekend wat de financiële behoefte van degene die de alimentatie krijgt bedraagt. Deze behoefte is gerelateerd aan de inkomensten tijdens de huwelijkse periode. Daarna wordt uitgerekend in hoeverre de draagkracht van de degene die de alimentatie moet betalen in deze behoefte kan voorzien. Hier wordt gekeken naar het inkomen ná de huwelijkse periode.
Vanaf 1994 geldt dat de alimentatieverplichting maximaal 12 jaar bedraagt. Duurt het huwelijk korter dan vijf jaar en zijn er geen kinderen, dan is de maximale duur van de alimentatieverplichting gelijk aan de duur van de huwelijkse periode.
Partneralimentatie kan tijdens de duur veranderen
Is er eenmaal een hoogte en duur van de partneralimentatie samen afgesproken of door de Rechtbank vastgesteld, dan kan deze tijdens de alimentatieperiode veranderen, bijvoorbeeld indien de inkomsten van de partner die de alimentatie moet betalen fors dalen, zoals door ziekte of ontslag, dan kan deze inkomstendaling ertoe leiden dat de alimentatieverplichting wordt verlaagd. De alimentatieverplichting stopt op het moment dat de ex-partner die de alimentatie ontvangt opnieuw in het huwelijk treedt, een geregistreerd partnerschap aangaat of gaat samenwonen ‘als ware men gehuwd’. In de praktijk kan dit laatste tot allerlei spanningen leiden.
Kern van het voorstel
De kern van het voorstel is om het recht op alimentatie te verlagen naar de helft van de duur van het huwelijk met als maximum vijf jaar. Hierop gelden twee uitzonderingen:
- Voor mensen die langer dan 15 jaar zijn getrouwd en binnen 10 jaar met pensioen gaan, wordt de duur van de partneralimentatie maximaal 10 jaar;
- Partners die zorgen voor kinderen onder de twaalf jaar, moeten maximaal 12 jaar alimentatie kunnen krijgen.
Het voorstel moet nog door het Parlement worden behandeld. Wanneer een parlementaire meerderheid voor dit voorstel is, zal dit op zijn vroegst in 2019 van kracht kunnen worden. Tot die tijd moeten we het met de huidige wetgeving van maximaal 12 jaar doen. In goed onderling overleg kunnen natuurlijk altijd andere afspraken worden gemaakt.
